HALLIWICK
Halliwick – aquaterapia, czyli terapia w wodzie i nie tylko
HALLIWICK JAKO METODA
Halliwick to forma zajęć w wodzie wspierająca rozwój każdego człowieka, bez względu na jego problemy ruchowe, sensoryczne, psychiczne, emocjonalne lub inne albo gdy po prostu chcemy nauczyć się w sposób bezpieczny i zrozumiały korzystać z zabawy i relaksu w wodzie.
Najważniejszą zasadą zajęć prowadzonych w wodzie jest bezpieczeństwo zapewnione nie tylko przez opiekuna, ale przede wszystkim poprzez naukę bezpiecznych zachowań w wodzie, oswojenie z wodą, akceptację i polubienie jej. Dopiero wtedy gdy osoba czuje się bezpiecznie i pewnie w wodzie możliwe jest oczekiwanie rezultatów dalszych działań mających wpływ na wzrost umiejętności lub pomoc w rehabilitacji czy terapii.
Podczas zajęć nie stosujemy środków wypornościowych, które tylko zaburzają poczucie wody i własnego ciała. Dlatego podstawową zasadą jest znajomość tego, co mogę zrobić w wodzie, aby uzyskać zamierzony efekt: podskoczyć, zanurkować czy po prostu wyprostować się w pozycji pionowej, poziomej, a następnie na przykład popłynąć.
Dlaczego Halliwick?
Halliwick znosi ograniczenia dotyczące możliwości poruszania się w wodzie. Uczy właściwych i bezpiecznych zachowań w wodzie, rozumienia zachowania ciała w wodzie. Ponadto Halliwick to metoda, którą odpowiednio przygotowany terapeuta może wykorzystać podczas pracy nad następującymi celami:
- nauka bezpiecznych zachowań w wodzie
- nauka pływania
- wspomaganie terapii i rehabilitacji osób z trudnościami ruchowymi (osoby niepełnosprawne ruchowo)
- wspomaganie terapii i rehabilitacji osób z zaburzeniami neurologicznymi
- wspomaganie mowy poprzez wiele zabaw zwiększających umiejętności oddychania, poprawiających pracę aparatu mowy
- umiejętność relaksacji i zabawy między innymi dla osób ze spektrum autyzmu w tym z zespołem Aspergera
- przełamanie lęków, nie tylko lęku przed wodą
- poprawa w zaburzeniach integracji sensorycznej
- zwiększanie kontroli swoich emocji
- pokonywanie stanów depresyjnych
- poprawa samooceny
W czasie zajęć indywidualnych albo grupowych za każdym razem wykonujemy zabawy, aktywności, które mają na celu zrealizowanie wszystkich dziesięciu punktów, które są podstawą metody – jest to 10-cio punktowy program Halliwick obejmujący:
- Przystosowanie psychiczne
- Niezależność
- Kontrola rotacji poprzecznej
- Kontrola rotacji czołowej
- Kontrola rotacji wzdłużne
- Kontrola rotacji łączonych
- Wypór
- Równowaga w bezruchu
- Ślizg z turbulencjami
- Proste przemieszczanie się i podstawowy styl pływacki
Poza przystosowaniem psychicznym do warunków wodnych ważnym czynnikiem jest tutaj kontrola. Jest to istotne właśnie dla zapewnienia bezpieczeństwa i nabycia umiejętności zachowania w wodzie w różnych warunkach i w różnych płaszczyznach. Wszystkie wymienione elementy pojawiają się podczas każdego spotkania, a powtarzanie ćwiczeń (zabaw) i pilnowanie spójnej koncepcji daje szansę na rozwinięcie umiejętności niezbędnych do samodzielnego i bezpiecznego pływania lub poruszania się w wodzie.
Zajęcia w grupie dodatkowo motywują uczestników do działania, mogą też być uzupełniane o zajęcia indywidualne które mogą spełniać funkcje terapeutyczne.
CO UZYSKAM DZIĘKI ZAJĘCIOM?
Z literatury i doświadczeń z zajęć obserwujemy uzyskanie konkretnych efektów, między innymi:
#przystosowanie psychiczne do warunków wodnych #oswojenie z wodą jest najważniejszym czynnikiem, pozwalającym bezpiecznie korzystać z zajęć w wodzie i rozwijać swoje umiejętności poruszania się w niej. Niezależnie, czy chcemy dobrze pływać, czy mamy do czynienia z osobą niepełnosprawną ruchowo, przystosowanie psychiczne, oswojenie z wodą jest pierwszym, najważniejszym krokiem w wodzie;
#bezpieczne zachowanie w środowisku wodnym – czyli zrozumienie działania wody, które jest możliwe tylko przez doświadczenie. Aby to zrozumieć proszę… wybrać się na basen i próbować zanurzać się zmieniając ułożenie ciała, wyjmując z wody ręce albo kładąc swobodnie na wodzie. Nauka bezpiecznego zachowania w wodzie, nie panikowania, nie wywoływania niebezpiecznych ruchów, które blokują nas zamiast pomóc swobodnie płynąć lub unosić się jest niezbędna, aby uzyskać dalsze postępy;
#oddychanie!!! – czyli nie tylko pobieranie powietrza, ale również wypuszczanie go w odpowiednim momencie, w zgraniu z ruchem całego ciała, a przede wszystkim wypuszczanie powietrza ustami, a także nosem gdy jesteśmy pod wodą;
#niezależność #równowaga #poczucie świadomości ciała i ruchu – ze względu na zupełnie inne konsekwencje związane z poruszaniem się, mamy wiele więcej czasu na uniknięcie przewrócenia się, na zrozumienie jak należy się poruszać, aby woda nam pomagała w ruchu, przyspieszała go gdy chcemy lub jak zatrzymać się w poruszonej wodzie;
#nauka pływania w formie zabawy – podczas zajęć nie wykonujemy ćwiczeń tylko opowiadamy historię, śpiewamy piosenki lub bawimy się w zabawy, podczas których każdy uczestnik odnosi sukces, które z czasem odzwierciedlają się poprzez umiejętność płynięcia;
#pozytywne emocje – woda powoduje zmianę, ogromną zmianę w naszej psychice, pozytywne wrażenia, jest przecież tym środowiskiem, w którym spędziliśmy pierwszy etap naszego rozwoju;
#relaks – jest wiele osób, które nie potrafią odpocząć, zrelaksować się, ułożyć ciała w bezruchu i spokojnie oddychać, nie myśleć o problemach tylko cieszyć się daną chwilą, a podczas zajęć dzieje się to niepostrzeżenie;
#wyższa samoocena – dzięki stopniowemu pokonywaniu coraz trudniejszych zadań, ale również dzięki wsparciu osoby prowadzące a także grupy i zauważenie swojej roli i umiejętności;
#możliwość poruszania się – nawet w przypadku osób, które nie poruszają się samodzielnie jest sposób, aby ten ruch uzyskać, niekiedy wystarczy nawet spojrzenie w danym kierunku, aby pojawił się ruch w wodzie.
Ponadto
Cieszenie się chwilą, bycie z drugą osobą – podczas zajęć grupowych to przeważnie rodzice są asystentami dziecka. Dzięki wspólnej zabawie nie tylko uczą się właściwie wspierać dziecko w wodzie, ale przede wszystkim nabierają do dzieci zaufania. Niekiedy po raz pierwszy pozwalają na bardziej samodzielne wykonanie ruchu, zauważają, jaki w dziecku drzemie potencjał. Zdarza się, że dzieci stają się lepszymi pływakami od rodziców:)
Pozytywna rywalizacja – dzieci uwielbiają zawody, wyścigi, tory przeszkód i obserwacje siebie na tle grupy. Zapewnienie tego w trakcie zabawy z zadbaniem o poczucie sukcesu powoduje większy entuzjazm i naukę nowych umiejętności.
JAK WYGLĄDAJĄ ZAJĘCIA metodą Halliwick?
Przygotowanie – znajomość potrzeb uczestnika
Zapoznanie się z potrzebami i ewentualnymi problemami uczestnika jest warunkiem dobrze zaplanowanych zajęć. Jeżeli terapeuta nie zna uczestnika musi znać podstawowe informacje na jego temat, które mogą być uzupełnione o bardziej szczegółowy wywiad, zwłaszcza w przypadku zajęć terapeutycznych.
Zazwyczaj to rodzic lub opiekun dziecka przygotowuje uczestnika do zajęć w szatni na pływalni i spotykamy się już przy brzegu płytkiego basenu.
Miejsce – zajęcia odbywają się zazwyczaj na pływalni krytej, w wodzie płytkiej, z czasem przechodzimy w głębsze miejsca. Zajęcia nie muszą odbywać się na pływalni, mogą odbywać się w bezpiecznych innych zbiornikach wodnych, jednak wtedy osoba prowadząca musi uwzględnić inne czynniki – zasolenie wody, fale, zmienne podłoże – co może być ułatwieniem lub utrudnieniem podczas zajęć. Temperatura wody powinna wynosić około 30-32 stopnie C.
Zajęcia grupowe
Zajęcia grupowe odbywają się dla grupy 5-6 uczestników z opiekunami. Podczas zabaw wykonywane są zabawy, zawody, konkursy. Stosuje się piosenki i zabawki od pływających żabek, poprzez flety wodne czy kapelusiki. Nie stosuje się środków wypornościowych.
Przebieg zajęć
- Rozpoczęcie – powitanie przy brzegu basenu, wspólne wejście do wody pod opieką osoby prowadzącej. Samo prawidłowe wejście do wody jest już elementem spotkania. Za każdym razem zajęcia rozpoczynają się i kończą w podobny sposób. W zależności od dnia uczestnik może inaczej zareagować, inaczej odczuwać wodę. Dlatego pierwszym punktem jest przywitanie się z wodą, wejście do wody w sposób bezpieczny i odpowiednie zmoczenie. Podczas tego etapu pojawiają się problemy sensoryczne lub emocjonalne, na które musimy odpowiednio reagować.
- Przeprowadzenie zajęć zgodnie z tematem i celem zaplanowanym przez osobę prowadzącą. Podczas każdego spotkania realizowane są wszystkie punkty koncepcji Halliwick. Wykorzystywane są piosenki, osoby uczestniczące zwracają się do siebie po imieniu, wykonywane są zabawy. Dzięki różnorodnym zabawom uczestnik ma możliwość zapoznania się z różną asekuracją, akceptuje też chwilową zmianę opiekuna, co jest krokiem do uzyskania samodzielności w wodzie.
- Zakończenie zajęć i wyjście z wody – tak jak wejście, również wyjście z wody jest elementem całego programu.
Zajęcia metodą Halliwick odbywają się w grupie, uzupełniane są w razie potrzeby o zajęcia indywidualne spełniające cele terapeutyczne.
Zajęcia indywidualne – Halliwick terapeutyczny
Niekiedy, z powodu różnych czynników nie mamy możliwości zaproponować uczestnikowi zajęć w grupie, lub korzystne jest rozszerzenie zajęć grupowych o zajęcia indywidualne albo prowadzenie zajęć o charakterze terapeutycznym. Podczas takich zajęć powtarzamy zabawy, ale z większą uwagą na możliwości pozytywnego oddziaływania wody na ciało uczestnika i zmian, jakie zachodzą. Dobrze jest w tym przypadku posiłkować się dodatkową wiedzą na temat oddziaływania wody na ciało człowieka, wspomagać elementami innych terapii.
Częstotliwość i czas zajęć
Zajęcia zazwyczaj odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu, zajęcia grupowe trwają około 45 minut, indywidualne terapeutyczne od 30 do 45 minut.
Czynności organizacyjne
Udział w zajęciach grupowych bierze opiekun wraz z uczestnikiem, opiekun (najczęściej rodzic, ale może też być dorosłe rodzeństwo, bliska osoba, wolontariusz) przytrzymuje uczestnika podczas zajęć grupowych wykonując polecenia zgodnie z zaleceniami. Niekiedy osoba prowadząca demonstruje wykonanie zadania na uczestniku.
Podczas zajęć indywidualnych to osoba prowadząca podtrzymuje uczestnika i zapewnia wsparcie, nie ma potrzeby, aby opiekun uczetsniczył w zajęciach, ale jeżeli chce i jest to korzystne wykorzystuje się jego obecność.
Ważnym elementem organizacyjnym jest przestrzeganie regulaminu pływalni i regulaminu zajęć
REGULAMIN ZAJĘĆ
Regulamin zajęć na pływalni – metoda Halliwick
- Zajęcia prowadzone są zgodnie z założeniami koncepcji Halliwick.
- Czas trwania zajęć w zależności od indywidualnych ustaleń wynosi od 30 do 60 min.
- Zajęcia prowadzone są przez wykwalifikowanego terapeutę metody.
- Nie jest wymagana jest pisemna zgoda lekarza na udział dziecka w zajęciach na basenie publicznym jeśli dziecko jest zdrowe.
- W przypadku kłopotów zdrowotnych dziecka w każdym obszarze zaleca się korzystanie z opinii lekarza, a dzieci chore na padaczkę powinny posiadać pisemną zgodę na uczestnictwo w zajęciach od lekarza neurologa.
- W zajęciach grupowych bierze udział uczestnik wraz z rodzicem lub innym opiekunem wyznaczonym przez rodzica.
- W sesji indywidualnej udział biorą uczestnik i osoba prowadząca zajęcia.
- Opiekun uczestnika zobowiązany jest do:
- sprawowania bezpośredniej opieki nad uczestnikiem
- zapoznania osobę prowadzącą zajęcia z aktualnym stanem zdrowia dziecka
- stosowania się do poleceń osoby prowadzącej zajęcia
- przestrzegania ogólnie przyjętych zasad bezpieczeństwa
- zachowania szczególnej ostrożności w środowisku wodnym
- przestrzegania regulaminu zajęć
- przestrzegania regulaminu pływalni
- Dzieci poniżej 3 roku życia i kursanci, którzy nie zgłaszają potrzeb fizjologicznych, muszą mieć założone pampersy do pływania. Wszystkie dzieci powinny mieć założone kąpielówki (chłopcy) lub stroje jednoczęściowe (dziewczynki).
- Osoba prowadząca zajęcia, w razie jakichkolwiek problemów zdrowotnych uczestnika, ostatecznie decyduje o uczestnictwie uczestnika w zajęciach.
- Osoba prowadząca zajęcia ma prawo do zakończenia zajęć przed wyznaczonym czasem.
- Uczestników zajęć i ich opiekunów obowiązuje przestrzeganie regulaminu pływalni.
- Warunkiem uczestnictwa w zajęciach na pływalni jest zakup biletu wg. cennika pływalni.
- Po zakończonych zajęciach opiekun wraz z uczestnikiem może kontynuować samodzielnie pobyt na pływalni wg. własnych potrzeb.
- W czasie zajęć wykonywane są zdjęcia rejestrujące postępy uczestników, bez zgody uczestników i opiekunów zdjęcia nie są publikowane w mediach.
- Udział w zajęciach jest równoznaczny z akceptacją postanowień niniejszego regulaminu.
OCENA UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętności początkowe
Podczas pierwszych zajęć odnotowywane są umiejętności początkowe. W czasie trwania zajęć uczestnicy zdobywają umiejętności z różnych poziomów, łatwo jest je określić, a dla dzieci ciekawą formą oceny jest zdobycie odznaki i być może nawet udział w zawodach. Odznaki, jakie zdobywa się w metodzie są odzwierciedleniem umiejętności.
Odznaki Halliwick
Odznaka czerwona
- Wejście bez pomocy do wody z pozycji siedzącej do instruktora
- Dmuchanie plastikowego „kapelusza” (ze wsparciem z tyłu, jeśli potrzeba) przez 10 m
- Skoki kangura przez 10 m (wsparcie w zwykły sposób)
- Przejście z pozycji horyzontalnej do wertykalnej z minimalną pomocą
Odznaka żółta
- Wejście do wody i osiągnięcie stabilnej pozycji, bez pomocy
- Siad na dnie basenu lub zanurkowanie i kontrolowany wydech pod wodą
- Skoki kangura lub spacer przez 10m, bez pomocy
- Demonstracja rotacji łączonej – z pozycji wertykalnej do unoszenia się na plecach
- Rotacja wzdłużna w pozycji horyzontalnej w obie strony z minimalną pomocą
- Podniesienie przedmiotu z dna basenu, przynajmniej z 1m głębokości
- Unoszenie w wodzie w pozycji „grzybka” przez 3 sekundy.
Odznaka zielona
- Wejście do wody bez pomocy z pozycji siedzącej – głowa pierwsza
- Demonstracja bez pomocy: rotacji poprzecznej i rotacji łączonej
- Unoszenie się na wodzie w pozycji horyzontalnej (10s) lub „grzybek” (3s)
- Chodzenie w miejscu (60s, głęboka woda, bez pomocy rąk)
- Przyjęcie pozycji „grzybka”, instruktor zanurza pływaka na głębokość przynajmniej 1,2m lub pływak sam zanurza się, powrót na powierzchnię w pozycji „grzybka”, potem przejście do bezpiecznej pozycji do oddychania poprzez rotację wzdłużną
- Przepłynięcie 10m w jakikolwiek sposób
- Wyjście na brzeg basenu bez pomocy przy zawirowaniach wodnych lub, jeśli to nie jest możliwe z przyczyn niepełnosprawności fizycznej, przyjęcie bezpiecznej pozycji i oczekiwanie na asystę.
Testy
- Prośba o wykonanie zadania bez podawania szczegółów w jaki sposób.
- Pływak powinien zainicjować wykonywanie wymaganej aktywności.
- Pływak zawsze musi pokazać dobrą kontrolę oddychania.
- Wszystkie aktywności powinny być zademonstrowane w sposób kontrolowany i spokojny.
- Pływak powinien umieć wszystkie aktywności z poprzedniego poziomu i zademonstrować przynajmniej jedną.
OSOBA PROWADZĄCA ZAJĘCIA
Zajęcia tą metodą może prowadzić osoba, która przeszła odpowiednie szkolenie i zdobyła doświadczenie. Dobrze, jeżeli terapeuta ma doświadczenie pracy w wodzie również innymi metodami. W naszej Fundacji zajęcia prowadzi certyfikowany i doświadczony terapeuta, absolwentka wielu kursów terapii wodnych oraz wielu terapii wspomagających rozwój Beata Bandolet.
Niezależnie od naszych predyspozycji czy problemów umiejętność rotacji, prawidłowej pracy z oddechem i świadomości swojego ciała i wody umożliwia poruszanie się w wodzie. Dzięki temu wspomagamy rozwój w taki sposób, jaki na lądzie nie jest możliwy. Możliwość ruchu w wielu płaszczyznach, konieczność połączenia tego z oddechem daje duże możliwości niwelowania obciążeń wynikających z problemów zarówno ruchowych jak i emocjonalnych. Niejednokrotnie podczas zajęć sama jestem zadziwiona jak duże, pozytywne zmiany wywołuje woda u poszczególnych osób nie tylko w kwestii ruchowej, ale tak samo ważnej – emocjonalnej.
Sama pływam wykorzystując wiele elementów metody Halliwick i innych pokrewnych, jednocześnie po prostu bawiąc się w wodzie i mam nadzieję, potrzeby tej zabawy nigdy nie stracę. Utrwaliła się ona u mnie obserwując zabawy delfinów, które zapragnęłam poznać. Poznając te wyjątkowe zwierzęta wiem, że jedyna forma pracy związana z delfinami to możliwość naśladowania ich zachowań jakie prezentują w naturalnym środowisku. Wypuszczanie bąbelków, częste rotacje, zwroty to dokładnie to, co robimy podczas zajęć. Terapia w wodzie jest skuteczna tylko wtedy, gdy pracujemy z innym człowiekiem, który nauczy nas odpowiednich zachowań umożliwiających poruszanie się jak delfin, ale pozwalając delfinom żyć głęboko w morzach i oceanach bez konieczności zamykania tych zwierząt w małych basenach.
W zajęciach na pływalni pracuję zarówno w grupie jak również indywidualnie realizując zajęcia terapeutyczne. Prowadzę zajęcia dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Dotychczas pracowałam z osobami z następującymi problemami: mózgowe porażenie dziecięce, autyzm, zespół Aspergera, niedosłuch, adhd, zaburzenia neurologiczne, niepełnosprawność intelektualna, zespół Downa, depresja i stany lękowe, niska samoocena oraz z dziećmi i młodzieżą pełnosprawną. Pracuję z osobami pełnosprawnymi potrzebującymi wsparcia w wodzie albo wspomagania rehabilitacji, a także z osobami, dla których woda jest jedynym środowiskiem, w którym uzyskują radość i relaks”.
Doświadczenie w pracy realizuję podczas zajęć prowadzonych w Fundacji Słyszę-Mówię-Czuję, współpracy z Zespołem Szkół Specjalnych 109 w Warszawie przy ul. Białobrzeskiej oraz podczas prowadząc praktykę własną czyli Projekt Biały Delfin.
INNE TERAPIE W WODZIE
Coraz więcej możliwości wspierania rozwoju osób z problemami może odbywać się w wodzie. Dzięki pracy wielu specjalistów, pojawiają się specjalistyczne terapie, dostosowane do potrzeb różnych uczestników. Aby zostać terapeutą danej metody trzeba nie tylko znać problem uczestnika zajęć, ale też rozumieć fizykę wody i oddziaływanie na człowieka. Wszystkie kursy i szkolenia terapeutyczne odbywają się w wodzie, uzupełniane są o wiedzę teoretyczną. Każde szkolenie daje nam inne narzędzia do pracy z osobą w wodzie i możliwość wykorzystania tej wiedzy łącząc niektóre elementy. Ścieżka rozwoju i wyboru dodatkowych form zajęć w wodzie to indywidualny wybór terapeuty. Poniżej przedstawiam szkolenia w których uczestniczyłam, a które związane są z terapią w wodzie:
- Halliwick i Halliwick zaawansowany – pierwsze szkolenie ukończyłam pod opieką Dariusza Miłkowskiego, kolejne, zaawansowane odbędzie się w sierpniu 2017 i prowadzić je będzie Neda Rotar.
- Watsu – obecnie jestem studentem Watsu. Ścieżka terapeutyczna jest długa, ze względu na to, że jest to jedna z najbardziej zaawansowanych form pracy z ciałem w wodzie. Pierwszy kurs ukończyłam u Aleksandry Koziorowskiej, obecnie kontynuuję zajęcia prowadzone w Polsce przez Tomasza Zagórskiego. Stały kontakt ze specjalistami, możliwość powtarzania kursów i konieczność zdobycia doświadczenia, podnoszenie kwalifikacji i wiedzy na temat zajęć w wodzie.
- Przegląd Terapii w Wodzie – teoria i praktyka. (Halliwick, Watsu, Bad Ragaz Ring Method, Waterdance, AiChi, Aquaternatives). Prowadzący: Krzysztof Miłkowski i Tomasz Zagórski
- Watsu w Ciąży. Prowadząca: Jurgita Svediene.
- Myofascial Release in Water – praktyczne zastosowanie w Chronic Low Back Pain. Prowadzący: Tomasz Zagórski
- Total Immersion – warsztaty kraula – to już nauka własnej pracy z ciałem podczas pływania. Prowadzący Przemysław Malicki
INNE proponowane zajęcia w wodzie ROZWIJAJĄCE OBSZAR EMOCJI, SAMODZIELNOŚĆ, MOTYWACJĘ…
Zabawy, edukacja i terapia
- Zabawy z elementami integracji sensorycznej i świadomości ciała w wodzie – wykorzystując wiedzę o dziecku i jego problemach proponuję zajęcia które mają za zadanie wprowadzić elementy wykonywane podczas zajęć na lądzie do wody aby dać dziecku szansę na poznanie swoich reakcji, niekiedy odwrażliwić i przygotować do następnego etapu.
- Nauka zabaw spontanicznych – bardzo dużą grupę moich pacjentów stanowią osoby, które nie potrafią spontanicznie się bawić, albo mają wiele lęków, często związanych z obawami rodziców. nauka spontanicznych zabaw, nauka odpowiedniego wspierania dziecka w wodzie, wykorzystania infrastruktury basenu (np. wodne zjeżdżalnie, gejzery, fontanny) – w przypadku gdy rodzic niepewnie czuje się w wodzie, nie może korzystać z pływalni lub potrzebuje wsparcia lub nauki podczas zabawy z dzieckiem.
- Rozwijanie pewności siebie – każde zajęcia jakie prowadzę z osobą na lądzie prowadzę w różnym środowisku, wybierając spotkania na pływalni rozszerzam zajęcia o jeszcze jedną możliwość, a wiedząc o tym, co może powodować woda, często odnoszę sukces z powodu niespodziani, jaką sprawi osobie umiejętność wykonania aktywności, jakiej się nie spodziewał. To buduje zaufanie do mnie i ułatwia pokonywanie innych problemów.
- Nauka samodzielności z wykorzystaniem aktywności w wodzie – jak wiele elementów związanych z samodzielnością można przećwiczyć podczas zajęć na pływalni – to pełen kurs treningu umiejętności społecznych i treningu samodzielności, ale wykonany w nie w sali lub gabinecie terapeutycznym, ale „na żywo” i sprawiający o wiele więcej przyjemności, będący o wiele większym wyzwaniem.
- Zabawy ze zwierzętami w wodzie – ze względu na to, że na co dzień pracuję również jako dogoterapeuta wiem, jak duże znaczenie ma kontakt ze zwierzęciem. Zabawa ze zwierzęciem w wodzie pozwala na wiele dodatkowych możliwości wspierania dziecka lub osoby dorosłej, więcej w dziale dogoterapia. W zależności od celów nauka zabawy, spontaniczności, oswojenie ze naturalnym zbiornikiem wodnym i jego cechami (zapach, zmienne dno, kontakt z innym podłożem) aż do wspólnych zabaw z psem – rozwijanie emocjonalności i spontaniczności uczestnika, poprawa motoryki małej i dużej.
WODA TEŻ ZIMĄ – MORSOWANIE
Od listopada 2016 roku uczestniczę w kąpielach klubu Morsy Zielonka lub z mniejszą grupą w cotygodniowych kąpielach morsów. W spotkaniach grupy tej wspaniałej grupy uczestniczą wszyscy chętni – od dzieci do seniorów, jest niewiele przeciwwskazań do takiej aktywności w wodzie. Poza poprawą odporności zimowe pływania przede wszystkim wpływa pozytywnie na emocje. To nie tylko zanurzanie się w lodowatej wodzie, to również spotkania i bardzo dużo radości.
PROJEKT BIAŁY DELFIN
Nie bez powodu nawiązuję w moich wypowiedziach do delfinów. To wyjątkowe ssaki, od których możemy wiele się uczyć. Nie tylko sposobu pływania, ale więzi, empatii, zabawy. Są silne i mądre a jednocześnie zagrożone wyginięciem. Jeżeli możemy coś dla zrobić dla tych zwierząt, to przede wszystkim podnieść świadomość o tym, czego potrzebują, a co jest dla nich niebezpieczne.
Dlaczego NIE delfinoterapia?
Znam dzieci i rodziców uczestniczących w zajęciach delfinoterapii w różnych częściach Świata, obejrzałam wiele filmów dotyczących pracy z osobami niepełnosprawnymi, chciałam zostać terapeutą tej metody, ale… Poza dużym entuzjazmem, jaki pojawia się przy takich zajęciach nie potrafię znaleźć wytłumaczenia terapeutycznego i etycznego takich spotkań. Znam też wiele dzieci, które przychodziły do mnie, bo bardzo bały się wody, a miały zaplanowany turnus z delfnami i trzeba było je przygotować. Mam prawie pewność, że więcej zyskały oswajając się z wodą, ucząc jej niż podczas kontaktu z delfinem. Nie przeczę, że sam kontakt jest wyjątkowym przeżyciem, ale… znam lepszy i przede wszystkim bardziej skuteczny oraz etyczny.
Na co dzień prowadzę terapię z udziałem zwierząt – psów, dlatego mogę obserwować wiele jak zwierzę wpływa na uzyskanie celów terapeutycznych. Jest to wpływ ogromny i nie mam wątpliwości, że skuteczny. W przypadku psów najlepsze efekty odnoszę, kiedy zabieram dziecko na prawdziwą wyprawę. Zarówno psy jak i delfiny uczymy w ten sam sposób – przy pomocy klikera. Jest to pozytywne szkolenie, ale w przypadku psów kliker używany jest podczas szkolenia, później, gdy pies już nauczy się danej umiejętności możemy ją wykorzystać w pracy, ale pozostałą część czasu psa terapeuty zajmuje mu po prostu bycie psem – spacerowanie po polach i łąkach, tarzaniem się w kałużach i byciem we wspólnej przestrzeni z człowiekiem. Delfiny nie są zwierzętami, które z własnej woli wybrały stałe towarzystwo ludzi. Owszem, często płyną przy statkach, znamy wzruszające historie ocalenia z trudnej sytuacji przez delfina. tak, takie historie się zdarzają, ale to tym bardziej powód, aby nie wykorzystywać tych zwierząt zwłaszcza, że nie ma takiej potrzeby. Są bardziej skuteczne metody i z pewnością mniej kosztowne, możliwe do zweryfikowania i przyjemne dla obu stron.
Podsumowując – jeżeli delfinoterapia – to tylko z psem:) albo innym zwierzęciem i to tylko takim, który lubi pływać, jest zadowolony z kontaktu z osobą w wodzie, jest przeszkolony i traktujemy to jako wspólną zabawę, a nie sposób na uwięzienie zwierzęcia. Przytulenie się do mokrej sierści psa, bycie opryskanym przez wodę z jego sierści, rzucanie mu do wody zabawki pozwoli na uzyskanie o wiele więcej niż kontakt z nienaturalnie zachowującym się delfinem w środowisku dla niego niekorzystnym.
Dlaczego NIE aquapark?
Delfiny to duże zwierzęta potrzebujące przestrzeni. Każdy, kto choć raz widział to zwierzę w naturalnych warunkach (miałam to szczęście) jest oczarowany ich dzikością, szybkością, zwinnością. Obserwując te zwierzęta uwięzione w małych przestrzeniach, często narażone na choroby i pokazując dzieciom wykonywane przez nie sztuczki tylko dokładamy się do ich cierpienia. Dlatego nie jeździjmy do tych miejsc, poobserwujmy przyrodę zakładając maskę i oglądając, co jest na dnie. Wybierzmy się w rejs statkiem i poczujmy ogrom morza i fal, może będziemy mieli szczęście i zobaczymy delfiny w ich naturalnym środowisku. To jest przeżycie nie do opisania.
Więcej o delfinoterapii http://czydelfinoterapia.pl/
Więcej o Projekcie Biały delfin wkrótce…
comment closed